Απόψεις - Πολιτική
Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ,
ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
Επιτέλους έφτασε η ώρα. Σε λίγε μέρες ο ελληνικός λαός θα δώσει την δική του απάντηση για το πώς θα προχωρήσει τα επόμενα χρόνια, για το αν θα συνεχίσει να ανέχεται την ανθρωπιστική καταστροφή που του έχουν επιβάλει τα όργανα που προωθούν τις πολιτικές του άγριου απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού ή όχι.
Όλοι πλέον στην πατρίδα μας αντιλαμβάνονται ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Για πρώτη φορά έχουμε μια δύναμη της αριστεράς να βρίσκεται τόσο κοντά στην κυβερνητική εξουσία σε μια χώρα καπιταλιστική με βαθειά οικονομική και πολιτική κρίση. Για πρώτη φορά μπορεί να κληθεί μια δύναμη ή συμμαχία δυνάμεων της αριστεράς να δώσει άμεση απάντηση στα τεράστια προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία.
Η μάχη όμως της 25ης του Γενάρη ξεπερνά τα πλαίσια της Ελλάδας. Πολύ σύντομα θα έχουμε την πρώτη απάντηση του ποιο ταλαιπωρημένου λαού της Ευρώπης στην πολιτική οικονομική και κοινωνική βαρβαρότητα της Γερμανίας της κυρίας Μέρκελ. Σίγουρα θα είναι μια δυνατή απάντηση ενάντια σ΄ αυτούς που ορκίζονται στο όνομα των αντιλαϊκών αντεργατικών επιλογών της άγριας λιτότητας, των δήθεν «σταθεροποιητικών» προγραμμάτων που στοχεύουν στο κτύπημα του κόστους εργασίας, των εργασιακών σχέσεων και ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος. Στην Ελλάδα η αγανάκτησητου λαού γίνεται εναλλακτική πρόταση εξουσίας προς αριστερή κατεύθυνση και αυτό ενοχλεί αφάνταστα τα διάφορα κέντρα εξουσίας.Φυσικά, το ζήτημα της συμμετοχής σε κυβέρνηση, μέσα στα καπιταλιστικά πλαίσια ενός κόμματος της Αριστεράς που δεν θέλει παράλληλα να χάσει και την ταξική του διαφορετικότητα, τις περισσότερες φορές στο παρελθόν αντιμετωπίστηκε φοβικά και διστακτικά από τον κόσμο της Αριστεράς. Αυτό όμως δεν συνέβαινε τυχαία, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι οι εμπειρίες τέτοιων εγχειρημάτων κυβερνητικής συμμετοχής της Αριστεράς μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο ήταν ελάχιστες και τις περισσότερες φορές τραυματικές.
Παράλληλα, θα πρέπει να αναφερθούμε και σε εγχειρήματα συμμετοχής της Αριστεράς σε κυβερνητικά σχήματα κεντροαριστερού τύπου, που κατέληξαν με τρόπο τραυματικό για την εργατική τάξη της χώρας όπου εφαρμόστηκαν. Βέβαια οι καιροί και οι καταστάσεις σήμερα έχουν αλλάξει. Τέτοιες επιλογές συμμετοχής της Αριστεράς στην Ελλάδα σε κεντροαριστερά κυβερνητικά νεφελώματα, ο ΣΥΡΙΖΑ τις έχει απορρίψει κατηγορηματικά. Ο λόγος αυτής της απόρριψης, εκτός των τόσων άλλων ιδεολογικών πολιτικών αναλύσεων αλλά και αρνητικών εμπειριών, είναι και γιατί σήμερα θα ήταν κανείς πολιτικά νεκρόφιλος να θέλει να νεκραναστήσει τα πολιτικά ρετάλια του ΠΑΣΟΚ για να φτιάξει την κεντροαριστερά με ένα χώρο που το εγκαταλείπουν άτακτα και τα ίδια του τα ιδρυτικά στελέχη.
Η ελληνική και ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία σήμερα παραπαίει στην κυριολεξία πολιτικά και δεν θα έχει κανένα πολιτικό όφελος η ταξική σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά να τη νεκραναστήσει. Δεν είναι δικό της καθήκον. Βέβαια, η επιλογή της άρνησης στον κεντροαριστερό πολιτικό σχεδιασμό δεν είναι απόρροια μόνο της σημερινής πολιτικής αδυναμίας του ελληνικού σοσιαλδημοκρατικού χώρου, αλλά πολιτική επιλογή αποκτημένη και από την άκρως αρνητική εμπειρία των κεντροαριστερών κυβερνήσεων που γνωρίσαμε σε όλη την Ευρώπη. Αυτές οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις πρωτοστάτησαν πριν λίγα χρόνια στο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και αυτές μαζί με τις χριστιανοδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ευρώπης προώθησαν και προωθούν τις ελαστικές μορφές εργασίας, τις πολιτικές λιτότητας και είναι αυτές που έφθασαν στο σημείο να φέρουν τα σύννεφα του πολέμου ξανά στην Ευρώπη με την κρίση της Ουκρανίας. Καμιά νοσταλγία λοιπόν δεν μπορεί να έχει μια δύναμη της αριστεράς σε τέτοιου είδους αντεργατικές κυβερνήσεις.
Άλλη επίσης λύση στο κυβερνητικό πρόβλημα ακόμα ποιο καταστροφική θα ήταν να ακολουθήσει οΣΥΡΙΖΑ το γερμανικό πολιτικό μοντέλο ενός μεγάλου συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ. Όλοι μαζί λοιπόν στο όνομα της εθνικής σωτηρίας για την συνέχιση της ίδιας πολιτικής της λιτότητας και του άγριου νεοφιλελευθερισμού. Η πλήρης δηλαδή υποταγή στις κατευθύνσεις των δανειστών μας και όλων αυτών που θέλουν να λεηλατήσουν την χώρα μας και τον λαό της. Τέτοιες επιλογές ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να τις αποδεχθεί.
Για την αριστερά έμπαινε και πάντα θα πρέπει να μπαίνει σε όλα τα μέλη και τα στελέχη της το κομβικό ερώτημα κυβέρνηση για ποιον και προς ποια κατεύθυνση από ταξική πλευρά. Το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας από την αριστερά, αν δεν αντιμετωπίζεται με τη λογική ανοίγματος του δρόμου προς την υπέρβαση του συστήματος προς τον σοσιαλισμό αλλά και την άμεση ταυτόχρονα ανακούφιση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, σήμερα θα αποτύχει παταγωδώς και η «αριστερή» διακυβέρνηση θα είναι απλά μια διαχειριστική παρένθεση μέσα στο σύστημα. Τέτοιες επιλογές είναι καταστροφικές αν γίνουν για την εργατική τάξη της χώρας και φυσικά για την ίδια την Αριστερά σαν πολιτική οντότητα. Η Αριστερά και το κόμμα της είναι «καταδικασμένη» να είναι διαφορετική και ανατρεπτική μέσα στο πολιτικό σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτό το λόγο θα προχωρήσει πιο ριζοσπαστικά, πιο δυναμικά και ανατρεπτικά, μαζί με τον λαό και προπαντός μαζί με όλες τις οργανωμένες εκφράσεις του εργατικού κινήματος .
Πολύ σωστά ο ώριμος πολιτικά κόσμος της Αριστεράς αντιλαμβάνεται σήμερα ότι επιλογές μοναχικών δρόμων και πολιτικού απομονωτισμού όπως αυτών που δυστυχώς προωθεί η σημερινή ηγεσία τουΚΚΕ από την μια αλλά και λογικές διαχειριστικής κυβερνητικής αυτάρκειας από την άλλη είναι λαθεμένες ακριβώς γιατί μια κυβέρνηση της αριστεράς δεν μπορεί να σταθεί στην κυβερνητική εξουσία ούτε για μια βδομάδα χωρίς τη στήριξη του λαϊκού κινήματος και φυσικά όλων των οργανωμένων δυνάμεων της αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί ακατάπαυστα να πείσει πολιτικά και τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς ότι μπορούν να συνυπάρξουν και με τίς επιμέρους διαφορετικότητές τους. Αυτός ο πολιτικός σχεδιασμός της κοινής δράσης όλων των δυνάμεων της αριστεράς δεν απορρίπτει δυνάμεις που διαφοροποιούνται ριζικά από τις σοσιαλδημοκρατικές επιλογές όπως και άλλες προοδευτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής οικολογίας που δέχονται να συμπορευθούν με την αριστερά σε δρόμους υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων αλλά και υπέρβασης του συστήματος.
Ο λαός μας αυτή την φορά θα πάρει την τύχη του στα χέρια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου