Το συντομότερο τελειώνει, το μακροβιότερο έρχεται...
Πλήρως κατανοητό έγινε, κρίνοντας και από την εικόνα της συνεδρίασης του πρόσφατου Δημοτικού Συμβουλίου Μαραθώνα ότι, η συντομότερη θητεία της Δημοτικής Αρχής φτάνει στο τέλος της, παραχωρώντας τη θέση στη μακροβιότερη που ξεκινάει σε λίγους μήνες.
Περισσότερο οι σύμβουλοι -στην πλειοψηφία τους- μοιάζει να νοιάζονται για τις εντυπώσεις παρά για την ουσία... πάνω απ’ όλα βέβαια, κόπτονται για την πολιτική «στέγη» που θα επιλέξουν, προβληματίζονται για τις συμμαχίες και συνεργασίες που θα συνάψουν, στοχεύοντας σε νικηφόρο αποτέλεσμα και συλλογιζόμενοι την επαύριο των εκλογών.
Όλα τούτα άλλωστε, συμπυκνώνονται και προσδιορίζουν τις εξής δύο λέξεις: προεκλογική περίοδο. Όταν δε, παρέλθει το διάστημα που διανύουμε θα μπούμε (θέλω να πιστεύω) ξανά στην ουσία. Γιατί τα σημαντικά έπονται... η τριετία που πέρασε μοιάζει με προπαρασκευαστική φάση, έτσι ώστε σαν φτάσουν οι νεοεκλεγμένοι, και πιάσουν το νήμα από το Φθινόπωρο του 2014 έως και το 2019 να είναι σε θέση όπως καταπιαστούν κι εργαστούν συστηματικά, με ζητήματα που θ’ αλλάξουν (και πρέπει ν’ αλλάξουν) την πορεία και την εξέλιξη του Δήμου Μαραθώνα.
Ο κ. Φώτης Δεληβοριάς υποψήφιος Δήμαρχος Μαραθώνα
Συνεχίζοντας το σχολιασμό της εικόνας του Δημοτικού Συμβουλίου να πούμε ότι, οι «απώλειες» στο συνδυασμό του δήμαρχου κ. Ιορδάνη Λουίζου είναι παραπάνω ίσως, απ’ όσες θα «επέτρεπε» ο ίδιος. Εν τούτοις... βαστάει ακόμα γερά που λένε, συνυπολογίζοντας τα 16 χρόνια δημαρχίας του, αλλά και τη δυστοκία σε δρομολόγηση και περαίωση σημαντικών έργων, στα τρία τελευταία χρόνια.
Παραδοσιακά, οι συνδυασμοί των αντιπολιτεύσεων είναι εκείνοι που «διαλύονται» σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, με την ευθύνη να βαραίνει τον επικεφαλής. Με τις εξαιρέσεις όπως πάντα, να επιβεβαιώνουν τον παραπάνω κανόνα, και αναφερόμενοι στη μειοψηφία του Δήμου Μαραθώνα, έχουμε να παρατηρήσουμε τα κάτωθι: οι συνδυασμοί της Αριστεράς με τους κ.κ. Φώτη Δεληβοριά και Νίκου Στεφανίδη στη θέση του επικεφαλής, έχουν να επιδείξουν τη μεγαλύτερη συνοχή, λόγω και του ιδιαίτερου τρόπου λειτουργίας τους (ειδικά για το ΚΚΕ μιλώντας) καθώς και της φιλοσοφίας υπό το πρίσμα της οποίας αρχικώς, συνετέθησαν. Ο κ. Νίκος Ιωνάς, μετά από μία συνεπή και αξιοπρεπή παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο και υπό τη σημαία του ΠΑΣΟΚ (όχι του τωρινού αλλά του 2010) συνεχίζει ν’ απολαμβάνει τη συνέναιση αρκετών εκ των βασικών συνεργατών του. Στη χειρότερη μοίρα φαίνεται να βρίσκεται ο συνδυασμός της μείζονος αντιπολίτευσης.
Όπως σημειώσαμε και προηγουμένως, μόνος υπεύθυνος για αυτήν την κατάσταση δεν μπορεί να είναι άλλος από τον επικεφαλής κ. Βασίλη Τζιλάβη, ο οποίος φάνηκε να έχει... εξαντλήσει τη μαχητική του διάθεση, τη δεύτερη Κυριακή των περασμένων εκλογών. Ο κ. Τζιλάβης ο οποίος αρνήθηκε ν’ αποδεχτεί συστάσεις πρώην συνεργατών του (τον πρώτο χρόνο αυτής της θητείας) που του πρότειναν να παραιτηθεί. Σε μία γνωστή και συνήθη κατά τ’ άλλα συμπεριφορά, ο Βασίλης Τζιλάβης δείχνει κάποια σημάδια ανάτασης και αναλαμπής το τελευταίο διάστημα που μάλλον όμως, έχει να κάνει με την... ανυπότακτη τάση του, να πατρονάρει πρόσωπα και δραστηριότητες πριν την κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Αν θέλαμε να το πούμε διαφορετικά θα τον παρομοιάζαμε με το σκηνοθέτη που δίνει στον καθένα το ρόλο του!
Προσεχώς... σοβαρότητα!
Το μείζον ζήτημα της ποινής που θα πρεπε να επιβάλλεται σε όσους συμβούλους, δεν δίνουν τακτικά το παρών στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, έθεσε ο κ. Στέφανος θεοδωρίδης, με τον πρόεδρο κ. Στέργιο Τσίρκα ν’ αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Σωστή και η επισήμανση του κ. Νίκου Τουρούκη ότι, όσο σημαντική είναι η φυσική παρουσία ενός εκάστου δημοτικού συμβούλου άλλο τόσο είναι και η θετική ή όχι συμβολή του, στην ομαλή και παραγωγική διεξαγωγή των συνεδριάσεων. Την παραίνεση να μην επιδεικνύεται τόση ελαστικότητα στο μέλλον, σε τέτοιου είδους φαινόμενα (παρατεταμένης απουσίας από τα Δ.Σ.) απηύθυνε ο κ. Ανέστης Πιοτόπουλος.
Δυνατά για τη νίκη, η «Δύναμη Πολιτών»
«Την ευρεία συσπείρωση δυνάμεων με αιχμή του δόρατος τη νεολαία, για την ανατροπή της σημερινής δημοτικής κίνησης» έθεσε ως πρωταρχικό στόχο της «Δύναμης Πολιτών» ο επικεφαλής δημοτικός σύμβουλος κ. Φώτης Δεληβοριάς, στη συγκέντρωση που πραγματοποίησε η Παράταξη στη Νέα Μάκρη. «Εύχομαι όντως, αυτό που επιδιώκετε και αυτό για το οποίο μάχεστε να μην είναι μία απλή ενίσχυση της αντιπολιτευτικής σας δύναμης και παρουσίας, αλλά κάτι πολύ περισσότερο...» τόνισε στην παρέμβασή του, ο κ. Νίκος Ιωνάς ο οποίος, μετά από πρόσκληση των διοργανωτών, παραβρέθηκε στη συγκέντρωση της «Δύναμης Πολιτών».
Κατά τα φαινόμενα ο κ. Δεληβοριάς... σήκωσε το γάντι που του πέταξε ο κ. Ιωνάς, όσο μπορούμε τουλάχιστον, ν’ αντιληφθούμε, από τη συνέντευξη που παραχωρεί στο «ΔΗΜΟΤΗ».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Συγκεκριμένα, αναφέρονται μεταξύ άλλων, στη συνέντευξη: «Η Δύναμη Πολιτών» έχει γράψει ιστορία με τις πετυχημένες παρεμβάσεις της σε κορυφαία ζητήματα του τόπου (τσιμεντονήσι, αποχέτευση, ΧΥΤΑ, προστασία περιβάλλοντος, σκάνδαλα, κακοδιοίκηση, δημοκρατία στο Δήμο). Αυτό δεν περιορίζεται μόνο σε δράσεις ακτιβισμού και απλή συμμετοχή στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σήμερα η «Δύναμη Πολιτών» βάζει πλώρη για τη Διοίκηση του Δήμου και πιστεύει ότι θα τα καταφέρει...» ενώ στην ερώτηση: Τι επιδιώκει να πετύχει η «Δύναμη Πολιτών»; ο κ. Δεληβοριάς απαντά ξεκάθαρα: «Ν’ αναλάβει τη Διοίκηση του Δήμου, να φέρει τη Δημοκρατία στο Δήμο και να κάνει τους δημότες αφεντικά στον τόπο τους».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο νέος είναι ωραίος...
Γκρίνιες, μαθαίνουμε ότι έχουν ξεκινήσει από δημοτικούς συμβούλους της διοικούσας –κατά κύριο λόγο- παράταξης, αναφορικά με «αλεξιπτωτιστές» υποψήφιους, οι οποίοι συζητούν με το δήμαρχο κ. Λουίζο, το ενδεχόμενο συνεργασίας... (σχόλιο: δεν τον φοβόμαστε το δήμαρχο σε κάτι τέτοια! ξέρει να... κρατάει το ίσο και φυσικά, τις ισορροπίες, ενώ όταν χρειάζεται κάνει κι ένα «χαλαρωτικό μασάζ» στους δυσαρεστημένους)
Η κρίση είναι «τρομαχτική» όχι ο δήμαρχος!
Το γεγονός ότι, δεν αποτολμούν και πολλοί να δοκιμάσουν την τύχη τους, ως υποψήφιοι δήμαρχοι Μαραθώνα, μάλλον δίνει λόγο στον κ. Λουίζο να σκέφτεται «πόσο σπουδαίος είναι και πόσο φόβο και τρόμο προκαλεί...».
Εμείς πάντως -πολύ ταπεινά- θα τον συμβουλεύαμε να μη βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι, η αιτία που δεν κατατίθενται υποψηφιότητες... με το κιλό, είναι επειδή ο ίδιος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, άρα και... άπαιχτος!
Ας μην ξεχνά ότι, εάν ήταν μία φορά δύσκολο να τα βάλεις μ’ έναν εμπειρότατο δήμαρχο ο οποίος εξακολουθεί και κατέχει την εξουσία, το χρήμα, τη δύναμη (και το καρπούζι και το μαχαίρι) αυτήν την εποχή, με την οικονομική δυσπραγία και την ανασφάλεια για το αύριο, οι συνθήκες για κάποιον που θα ήθελε να πολιτευτεί γενικά και να διεκδικήσει τη δημαρχία ειδικότερα, είναι απείρως δυσκολότερες. Την ίδια στιγμή, που ο δημαρχιακός θώκος δεν είναι και τόσο... ελκυστικός όσο παλαιότερα, και σίγουρα δεν προσφέρει τόσα κίνητρα...
Θα προτιμήσει λοιπόν, ο εν δυνάμει πολιτευτής, να φροντίσει το σπίτι του, την οικογένειά του, και να κοιτάξει τη δουλειά του, την επιχείρησή του.
Ακόμα - ακόμα μπορεί να μην πρόκειται καν, για «προτίμηση», αλλά πολύ απλά, να είναι θέμα «εξαναγκασμού».
Ο... «μαθητής» που ξεπέρασε το «πρότυπό» του!
«Κράχτη» θ’ αποτελέσει στο οπλοστάσιο των επιχειρημάτων του δήμαρχου Μαραθώνα το γεγονός ότι αυτή του, η θητεία –εάν ξαναεκλεγεί- θα είναι και η τελευταία. Και μιλάμε για τα επιχειρήματα που θα εξαπολύσει προκειμένου να πείσει φιλόδοξους παράγοντες της περιοχής, όπως συστρατευτούν με το συνδυασμό του.
Συγκυρία, την οποία εκμεταλλεύτηκε δεόντως, το 2010 ο Βασίλης Τζιλάβης. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που «πιάνουμε» τον κ. Λουίζο να... βαδίζει στα βήματα του προκατόχου του. Είναι γνωστό –τεκμαίρεται και από τον τρόπο διοίκησης αμφοτέρων- ότι η διαφορά τους έγκειται κυρίως, στη διπλωματική αβροφροσύνη και την εκλεπτυσμένη τακτική του κ. Λουίζου, εν αντιθέσει με την τραχύτητα στη συμπεριφορά και τον «πρωτογονισμό» του κ. Τζιλάβη (σ.σ. είναι και κόσμος που ισχυρίζεται ότι μπορεί να μην είναι τόσο «ευγενής» ο Τζιλάβης, αλλά ήταν πιο αποτελεσματικός ως δήμαρχος).
Η ουσία παραμένει η ίδια. Ο κ. Λουίζος –εκ του αποτελέσματος κρίνοντας- εμφανίστηκε και λειτούργησε ως «καλός μαθητής» που πάσχισε να ξεπεράσει το δάσκαλό του. Ακόμα και στον αριθμό των ετών που διοίκησαν, επιθυμεί ο Ιορδάνης Λουίζος, να ξεπεράσει τον Βασίλη Τζιλάβη... σου λέει: «20 χρόνια εσύ, 21 εγώ» (σ.σ. παραφράζοντας τη γνωστή παροιμία, ερωτώ: 20 χρονών η γριά αλεπού, 21 το αλεπουδάκι;...) γιατί τόσα θα συμπληρώνει το 2019 ο Λουίζος, αν ξαναπάρει την εξουσία!
Ευτυχώς δηλ., που δεν έχει δικαίωμα για παραπέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου