~~~~~~~~~~

......................................................................................................................... ...ένα βήμα μπροστά.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η Νέα Μάκρη είναι πόλη της βορειοανατολικής Αττικής. Ανήκει διοικητικά στον Δήμο Μαραθώνα. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 15.554 κατοίκους. Ιδρύθηκε το 1924, από τον Αντώνιο Τζιζή, όταν έφθασαν οι πρώτοι κάτοικοί της, πρόσφυγες από τα παράλια της Λυκίας Μικράς Ασίας, από τις ιωνικές κωμοπόλεις Μάκρη Λεβίσσι. Η οικιστική, οικονομική και τουριστική ανάπτυξη της Νέας Μάκρης τα τελευταία χρόνια υπήρξε ραγδαία. Έχει έκταση 36.662 στρέμματα και ο μόνιμος πληθυσμός της ανέρχεται στους 13.986 κατοίκους. Ως παραθεριστικό κέντρο, το καλοκαίρι, ξεπερνά τους 90.000 - 120.000 κατοίκους μιας και έχει χιλιάδες μόνιμους παραθεριστές που διαθέτουν εξοχική κατοικία. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΚΑΗΜΕΝΟ ΜΑΤΙ

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

S.O.S Tα δέντρα στο δάσος του Σχοινιά είναι προσβεβλημένα από Bursaphelenchus xylophilus ή νηματώδη των κωνοφόρων

S.O.S ---S.O.S ---S.O.S-----S.O.S---S.O.S---S.O.S---S.O.S---


              Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους! 
Σήμερα το μεσημέρι έκανα μια διαπίστωση σχετικά με το δάσος του αγαπημένου Σχοινιά και συγκεκριμένα στα δέντρα εκείνα που βρίσκονται στην κατάληξη του δρόμου που οδηγεί στην παραλία. Κατά την γνώμη μου και σύμφωνα με τις γνώσεις μου τα δέντρα είναι προσβεβλημένα από Bursaphelenchus xylophilus ή νηματώδη των κωνοφόρων. 
Είναι μια σοβαρή ασθένεια που μπορεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να εξαφανίσει ολόκληρα δάση. Όποιος αρμόδιος διαβάζει αυτή μου την ανάρτηση θα πρέπει να το ελέγξει και να απευθυνθεί στις δασικές υπηρεσίες για την άμεση αντιμετώπιση του φαινομένου. Για την σοβαρότητα της ασθένειας, θα σας πω μόνο πως όσα δέντρα έχουν ήδη κιτρινίσει ως το καλοκαίρι θα είναι εντελώς ξερά θεωρούνται ήδη νεκρά και είναι φορείς της ασθένειας.


Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Στο Μαγευτικό Ρυθμό των Χριστουγέννων το Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015. Πρωταγωνιστές η Παιδική Χορωδία της Νέας Μάκρης

Eirini Spanou 

  Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου - Marathon Run Museum.



Στο Μαγευτικό Ρυθμό των Χριστουγέννων το Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015. Πρωταγωνιστές η Παιδική Χορωδία της Νέας Μάκρης και ο Δάσκαλός τους - Μουσικός κος Γιάννης Χριστοφορίδης. Ένα υπέροχο μουσικό απόγευμα με Κάλαντα-Μελωδίες και Παραμύθια μάγεψαν τους εκλεκτούς καλεσμένους μας. Πολλά Συγχαρητήρια στη Διεύθυνση του Ωδείου Νέας Μάκρης, στα Παιδιά της Χορωδίας και στην κα Ωραιοζήλη Καραγιαννίδου, που με την όμορφη αφήγηση του Παραμυθιού έκανε την ατμόσφαιρά ακόμα πιο μαγική. 
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Παιδείας κος Γιάννης Μπούσουλας, η Δημοτική Σύμβουλος κα Αναστασία Ρίζου, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Μαραθώνα κος Άγγελος Λένας.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Εκδήλωση - παρουσίαση του βιβλίου «Αρκαδία και Φιλοσοφία» του Δημ. Ζ. Ανδριόπουλου ομ. Καθηγητή Φιλοσοφίας του Α.Π.Θ. την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 10.30 π.μ. στην Αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Μαραθώνιου Δρόμου

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΚΑΔΩΝ
ΜΑΡΑΘΩΝΑ – ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ – ΡΑΦΗΝΑΣ
     «Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ»
  ~~~~~~

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Σύλλογος Αρκάδων Μαραθώνα, Νέας Μάκρης & Ραφήνας 
«ο Θ. Κολοκοτρώνης»
και η εφημερίδα «Αρκαδικό Βήμα»,
σας προσκαλούν στο «1ο Φιλολογικό Κυριακάτικο Πρωϊνό»,
την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 10.30 π.μ.
στην Αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Μαραθώνιου Δρόμου,
στην Λεωφ. Μαραθώνος & 25ης Μαρτίου, Μαραθώνα, τηλ. 22940-67617

Για την παρουσίαση του βιβλίου «Αρκαδία και Φιλοσοφία»
του Δημ. Ζ. Ανδριόπουλου ομ. Καθηγητή Φιλοσοφίας του Α.Π.Θ.

Για το έργο και το βιβλίο θα μιλήσουν:  Κων/να Νασιάκου, MA. Φιλοσοφίας,
Κυριάκος Κατσιμάνης Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Και ο τιμώμενος καθηγητής Δημ. Ανδριόπουλος θα μιλήσει για την πορεία του, από την Μεγαλόπολη Αρκαδίας, στην Αθήνα και από εκεί στο Εδιμβούργο για σπουδές, στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης ως Καθηγητής για πολλά χρόνια.
Από εκεί επιστροφή στην Ελλάδα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με ενδιάμεσες επισκέψεις στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Μουσική εκτέλεση από την Δώρα Ρούση, Δ/ντρια Ωδείου Μαραθώνα.
Σύντομο  χαιρετισμό θα απευθύνει ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρκάδων Πέτρος Κατσής.
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος.

Ο Πρόεδρος
Πέτρος Κατσής


Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Αττική | μια περιήγηση στην περιοχή του Μαραθώνα





Σήμερα τραβάω για τον ιστορικό Μαραθώνα. Ξεκινώ την μέρα μου με έναν καφέ στην πόλη του Μαραθώνα, και είμαι έτοιμος για περιήγηση. Επισκέπτομαι το μουσείο του Μαραθώνιου Δρόμου για να δω από κοντά το αυθεντικό μετάλλιο του νικητή μαραθωνοδρόμου Σπύρου Λούη, ενώ σε κοντινή απόσταση μπορώ να διακρίνω το σημείο αφετηρίας του Μαραθωνίου. Βόρεια της κωμόπολης βρίσκεται ο πύργος της Οινόης, ο οποίος περιτριγυρίζεται απο όμορφα λουλούδια. Συνεχίζω προς το αρχαιολογικό μουσείο, οπού ξεχωρίζει το τρόπαιο της μάχης του Μαραθώνα. Λέω να αλλάξω όμως λίγο παραστάσεις, και παίρνω το μονοπάτι για το ιερό της Νεμέσεως. Αφού θαυμάσω το αρχαίο μεγαλείο, φεύγω και κατευθύνομαι, πού αλλού, στην παραλία, και μάλιστα, στην ταβέρνα που υπάρχει εκεί!


Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Ο Κλασσικός Μαραθώνιος Αθήνας 2015, την Κυριακή 8 Νοεμβρίου στις 09:00

  ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ 2015   

θα συμμετάσχουν περισσότεροι από 16.000 δρομείς  

Το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015 στις 17:00 θα γίνει η καθιερωμένη τελετή αφής Μαραθώνιας Φλόγας που τελείται κάθε χρόνο από το 2007 στον αρχαιολογικό χώρο του Τύμβου και στην Ιστορική αφετηρία του Αυθεντικού Μαραθωνίου Αθηνών στον Μαραθώνα, που φέτος αναμένεται να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αφού ο γνωστός σε όλους Φωκάς Ευαγγελινός, έχει αναλάβει την παρουσίαση. 
~~~~~~~~ 

Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου στις 09:00 θα δοθεί η εκκίνηση του Αυθεντικού Μαραθωνίου Αθήνας 2015 από την Αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου. Φέτος αναμένεται να συμμετάσχουν στον Μαραθώνιο περισσότεροι από 16.000 δρομείς αριθμός ρεκόρ για την ιστορική διαδρομή από την πόλη του Μαραθώνα στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο και περίπου 43.000 δρομείς στους αγώνες δρόμου της διοργάνωσης (Μαραθώνιος Δρόμος, Αγώνας Δρόμου 10 χλμ, Πρωινός και Απογευματινός Αγώνας Δρόμου 5 χλμ και Αγώνες Παιδιών) καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ συμμετοχής.

 _____________________
 http://www.marathonianea.gr/index.php/sport-menu/2040-2015-11-02-10-01-39

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του Κολωνακιότικου δήθεν και αποτέλεσμα του απόλυτου τίποτα, του καραγκιοζοειδούς Lifestyle της δηθενοχώρας που έγινες και Δήμαρχος..

Μια απάντηση στον Ηλία Ψινάκη από έναν ρεπόρτερ για τον συνάδελφο Πάνο Χαρίτo

Του Θοδωρή Παναγιωτίδη

Καθόλου αγαπητέ, Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του Κολωνακιότικου δήθεν και αποτέλεσμα του απόλυτου τίποτα, του καραγκιοζοειδούς Lifestyle της δηθενοχώρας που έγινες και Δήμαρχος..., ονομάζομαι Θοδωρής Παναγιωτίδης και είμαι ρεπόρτερ εδώ και 16 χρόνια! Δεν έχω προσωπική σχέση ούτε γνωρίζω προσωπικά τον ρεπόρτερ Πάνο Χαρίτο, όμως οφείλω να σου απαντήσω ποιον κρίνεις ως «ατάλαντο βούρλο» εσύ ο εκπρόσωπος του απαστράπτοντος δήθεν και του γυαλιστερού τίποτα αυτής της δηθενοχώρας της Μυκόνου και του Κολωνακίου...με τις γούνες και τους «καθρέφτες» γυαλιά ηλίου...
Μπορεί να μη σου άρεσε ως συντονιστής του Ντιμπέιτ ο Πάνος Χαρίτος, ο οποίος όμως σαν ο βασικός εκφωνητής ειδήσεων της ΕΡΤ ήταν υποχρεωμένος να παρουσιάσει και πίστεψέ με εκείνος θα βαρέθηκε πιο πολύ από εσένα αυτή την ανούσια αμερικανόφερτη διαδικασία, όμως ούτε «ατάλαντος» είναι ή υπήρξε ποτέ του ούτε «βούρλο»...
Ο ρεπόρτερ Πάνος Χαρίτος, Ηλία Ψινάκη, έχει ταξιδέψει στα πέρατα του πλανήτη για να μεταφέρει εικόνες και ειδήσεις πραγματικού πόνου και πραγματικής απόγνωσης, εικόνες και ειδήσεις πολέμου σχεδόν από όλα τα σκληρά εμπόλεμα μέτωπα της σύγχρονης ιστορίας και το έχει πράξει με δημοσιογραφική δεοντολογία, θάρρος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση γιατί αυτό πρέπει να είναι ο ρεπόρτερ...
Αλίμονο αν κρίνεται ο δημοσιογράφος αυτός από τα Lifestyle κριτήρια και αισθητήρια του κάθε απαστράπτοντος λαμόγιου των ιλουστρασιόν σελίδων των περιοδικών της τουαλέτας, που νομίζουν ότι κάτι έγιναν ή είναι στη ζωή τους, επειδή η κάθε πικραμένη και ο κάθε πικραμένος τεντώνουν ένα μικρόφωνο μπροστά του για να μάθουν την άποψή του... Η οποία ποια είναι βέβαια; Ένα μόνιμο μπινελίκι προς όλους έτσι για να γελάσουμε και καλά με τον άλλον..
Σου παραθέτω Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του τίποτα και της μετα-Nitro εποχής του δήθεν, το βιογραφικό του ρεπόρτερ Πάνου Χαρίτου για να καταλάβεις ότι πριν κρίνεις κάποιον οφείλεις να γνωρίζεις την διαδρομή του και η δική σου Ηλία Ψινάκη είναι γεμάτη απλά από μπινελίκια, δηθεναριές και προσκόλληση στην πλάτη της κάθε σταρλετιτσάς του κάθε σταρλετίτσου της μετά-Nitro εποχής... άρα ο ορισμός του ΤΙΠΟΤΑ!
Τέλειωσαν τα φράγκα όμως Ηλία Ψινάκη, άρα και η ανάγκη ύπαρξης και επίδειξης του τίποτα... Η Ελλάδα και η δημοσιογραφία Ηλία Ψινάκη δεν έχει ανάγκη από φραγκάτους δημοσιογράφους του τίποτα με τα ωραία κοστούμια και τις λαμέ γραβάτες, αλλά ανθρώπους με ψυχή, λεβεντιά και επαγγελματισμό όπως του Πάνου Χαρίτου! Μάθε τώρα ένα μόλις μέρος από την πορεία του και μετά ...«σκάσε μωρή!»....
Γεννήθηκε (1969) στην Αθήνα αλλά η καταγωγή του, από την πλευρά του πατέρα του, είναι από το Γαμβριά Λυκοδήμου. Η καταγωγή της μητέρας του είναι από τον Πύργο. Μετά το σχολείο πέρασε στη Γυμναστική Ακαδημία, αλλά δεν την... παρακολούθησε ποτέ. Τελείωσε κατ' ευθείαν το Στρατό και μετά έφυγε για ένα εξάμηνο στη Νέα Υόρκη. Εκεί δούλεψε στη CBS, που έχει γίνει Sony music.
Η δημοσιογραφία τον είχε κερδίσει από το Δημοτικό Σχολείο. Έβγαζε την εφημερίδα του σχολείου. Ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, ξεκίνησε από την "Ελευθεροτυπία" και τον παλιό "Ταχυδρόμο".
Μπήκε για τα καλά στο επάγγελμα όταν δούλεψε στο "Κανάλι 15", τον πρώτο ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό. Ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός και εκφωνητής δύο εκπομπών για την ιστορία της Μαύρης Μουσικής. Μετά, το 1992 δούλεψε για δύο χρόνια στο "Mega" και έπειτα έφυγε στο εξωτερικό.
Τα τελευταία 16 χρόνια, έχει καλύψει σημαντικά γεγονότα, όπως εμφύλιες συγκρούσεις και πολιτικές κρίσεις στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, ολόκληρη την Αφρική, την Κίνα, την Κεντρική και Νότια Ασία. Πήγε ως ελεύθερος επαγγελματίας, με τον κάμεραμαν Βασίλη Μουρίκη, στον Καύκασο, όπου μαινόταν ο εμφύλιος στην Τσετσενία και στη Γεωργία με την Αμπχαζία (1994).
Τα θέματα που έκαναν τα πωλούσαν στο BBC και σ' άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και σταθμούς, όπως η Deuche Welle. Τον ίδιο χρόνο, ταξίδεψε στον Αζερμπαϊτζάν και στην Αρμενία με αφορμή τα επακόλουθα του σεισμού εκεί. Δύο χρόνια αργότερα (1996), πέρασε από την Τανζανία στο Ζαϊρ (σημερινή Δημοκρατία του Κονγκό) και κάλυψε τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1997 έφυγε στην Αλβανία για την κρίση με τις Πυραμίδες, ως ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Έμεινε τρία χρόνια, καλύπτοντας τον πόλεμο και στο Κόσοβο. Ξαναγύρισε, έκανε μια εκπομπή στην ΕΡΤ, "αλλά είδε ότι αυτό το κουστούμι δε του πήγαινε". Έφυγε, λοιπόν, για τη Μέση Ανατολή, κάλυψε την Ιντιφάντα, την πρώτη κρίση στο Λίβανο, τον πόλεμο στο Λίβανο το 2006, τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, τα πολιτικά της Συρίας, "τις μεταρρυθμίσεις και τις κόντρες με τους Αμερικανούς" και τακτικά πηγαίνει για ρεπορτάζ στην Αίγυπτο. Εκτός των άλλων, Σιέρα Λεόνε, Αφγανιστάν, ο δεύτερος πόλεμος του Κόλπου, η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης, η παλαιστινιακή διαμάχη μεταξύ Hamas-Fatah στη Γάζα (2007), ο πόλεμος στη Γάζα (το Γενάρη του 2007) είναι μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα που έχει καλύψει για τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Έχει βραβευτεί με πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία για τη δουλειά του. Το 2004 παρέλαβε το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια. Έχει ζήσει με τη σύζυγο και τη κόρη τους στο δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ. Μιλάει αλβανικά, τουρκικά, αγγλικά και από λίγα αραβικά και εβραϊκά.
______________

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Την Κυριακή 5 Ιούλη 2015, ψηφίζω ΟΧΙ


...Την Κυριακή 5 Ιούλη 2015, ο Ελληνικός λαός θα πει ένα ηχηρό ΟΧΙ στην λιτότητα,
ΟΧΙ στον θάνατο της Χώρας και του λαού της...

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Επιτροπή Αλήθειας: Διαβάστε και υπογράψτε


epitropi.jpg

Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους | youtube/Κανάλι της Βουλής
Για να υπογράψετε το κάλεσμα πατήστε ΕΔΩ

Σε ανακοίνωσή της η πρωτοβουλία για τη στήριξη του έργου της επιτροπής σημειώνει:

«Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κάλεσμα, συμπαραστεκόμαστε στον ελληνικό λαό που, με τη ψήφο του στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, ήταν ο πρώτος στην Ευρώπη και στο βόρειο ημισφαίριο που απέρριψε τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στο όνομα της αποπληρωμής ενός δημόσιου χρέους που έχει συναφθεί από τους «από πάνω» χωρίς το λαό και ενάντια στο λαό.  Ταυτόχρονα,  εκτιμούμε ότι η δημιουργία, με πρωτοβουλία της Προέδρου του ελληνικού Κοινοβουλίου, της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας, συνιστά ένα ιστορικό γεγονός κεφαλαιώδους σημασίας όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου!
Πράγματι, αυτή η Επιτροπή, που αποτελείται από εθελοντές πολίτες που ήλθαν από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, θα βρει μιμητές σε άλλες χώρες.  Καταρχήν, επειδή το πρόβλημα του χρέους είναι μια μάστιγα που χτυπάει σχεδόν παντού στην Ευρώπη και στο κόσμο. Κατόπιν, επειδή υπάρχουν πια πάρα πολλά εκατομμύρια πολίτες που, δίκαια, θέτουν μερικά στοιχειώδη και συνάμα θεμελιώδη  ερωτήματα σχετικά με αυτό το χρέος:
«Τι απόγινε το χρήμα του τάδε δανείου, με ποιους όρους συνάφθηκε το δείνα δάνειο; Πόσοι τόκοι πληρώθηκαν, με ποιο επιτόκιο, πόσο τμήμα του δανείου ήδη αποπληρώθηκε; Πώς διογκώθηκε το χρέος παρόλο που δεν είδαμε το χρώμα του χρήματος; Ποιο δρόμο πήραν τα κεφάλαια; Σε τι χρησίμεψαν; Ποιο μέρος τους καταχράστηκε και γιατί;»
Και επίσης: «Ποιος δανείστηκε και στο όνομα ποιανού; Ποιος δάνεισε και ποιος ήταν ο ρόλος του; Πώς βρέθηκε μπλεγμένο το Κράτος, με ποια απόφαση, που λήφθηκε με ποια αρμοδιότητα; Πώς τα ιδιωτικά χρέη έγιναν «δημόσια»; Ποιος προώθησε σχέδια μαϊμούδες, ποιος έσπρωξε, ενθάρρυνε, ποιος κέρδισε από αυτά; Ποια εγκλήματα διαπράχτηκαν με αυτά τα χρήματα; Γιατί δεν αποδίδονται αστικές, ποινικές και διοικητικές ευθύνες;».
Όλα αυτά τα ερωτήματα θα αναλυθούν λεπτομερώς από την ειδική Επιτροπή που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Προέδρου της Ελληνικής Βουλής. Αυτή η Επιτροπή έλαβε επίσημη εντολή να συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία που συνδέονται  με τη δημιουργία και την υπερβολική διόγκωση του δημόσιου χρέους  και να τα υποβάλλει σε ενδελεχή  επιστημονική εξέταση  προκειμένου να ορίσει ποιο μέρος του μπορεί να ταυτοποιηθεί ως  χρέος άνομο ή παράνομο ή απεχθές ή δυσβάσταχτο, και αυτό τόσο στην περίοδο των Μνημονίων, από το Μάιο 2010 μέχρι τον Ιανουάριο 2015, όσο και στη διάρκεια των προηγούμενων ετών.  Πρέπει επίσης να δημοσιεύει συγκεκριμένες πληροφορίες, προσβάσιμες σε όλους τους πολίτες, να τεκμηριώνει δημόσιες τοποθετήσεις, να προκαλεί την ευαισθητοποίηση του ελληνικού πληθυσμού, της διεθνούς κοινότητας και της διεθνούς κοινής γνώμης, και τέλος να επεξεργάζεται  επιχειρήματα και αιτήματα σχετικά με τη  διαγραφή του.
Θεωρούμε ότι είναι το πιο στοιχειώδες  δημοκρατικό δικαίωμα κάθε πολίτη να ζητήσει και να του δοθούν καθαρές και συγκεκριμένες απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Εκτιμούμε επίσης ότι η άρνηση να δοθούν απαντήσεις συνιστά άρνηση δημοκρατίας και διαφάνειας από μέρους εκείνων των «από πάνω»  που εφεύραν και χρησιμοποιούν το «σύστημα-χρέος» για να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.  Και ακόμα χειρότερα: Πιστεύουμε ότι διατηρώντας με κάθε μέσο το μονοπώλιο του δικαιώματος να αποφασίζουν για τη τύχη της κοινωνίας, οι «από πάνω» στερούν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ανδρών και γυναικών,  όχι μόνο από το δικαίωμα να αποφασίζουν, αλλά κυρίως από το δικαίωμα να πάρουν  στα χέρια τους τόσο τις δικές τους τύχες όσο και την τύχη της ανθρωπότητας!
Να γιατί, και με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση ανάγκης, απευθύνουμε σε όλους τους πολίτες, άνδρες και γυναίκες, στα κοινωνικά κινήματα, στα οικολογικά και φεμινιστικά δίκτυα και κινήματα, στα εργατικά συνδικάτα και στους πολιτικούς σχηματισμούς που απορρίπτουν  αυτή τη νεοφιλελεύθερη και όλο και λιγότερο δημοκρατική και ανθρώπινη Ευρώπη το εξής κατεπείγον κάλεσμα:
Εκδηλώστε την αλληλεγγύη σας σε αυτή την Ελλάδα που αντιστέκεται υποστηρίζοντας τώρα και έμπρακτα την Επιτροπή  Αλήθειας του ελληνικού δημόσιου Χρέους καθώς και το έργο της για την ταυτοποίηση του παράνομου, άνομου, απεχθούς ή/και δυσβάσταχτου μέρους αυτού του χρέους.
Υπερασπιστείτε την  ενάντια στις επαίσχυντες επιθέσεις που υφίσταται από εκείνους που, στην Ελλάδα και στο κόσμο, έχουν συμφέρον να κρατήσουν καλά καταχωνιασμένη την αλήθεια για το «σύστημα-χρέος».
Λάβετε ενεργά μέρος στις διαδικασίες λογιστικού ελέγχου από πολίτες, που αναπτύσσονται τώρα παντού στην Ευρώπη και αλλού.
Δικτυώστε την υποστήριξη και την αλληλεγγύη σας, επειδή μόνον αυτή η υποστήριξη  και μόνον αυτή η διεθνής αλληλεγγύη είναι σε θέση να εξουδετερώσουν  το σχέδιο των ισχυρών  να προκαλέσουν ασφυξία στην Ελλάδα που παλεύει ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς: τις πολιτικές λιτότητας και το χρέος που μας στραγγαλίζει!
Απέναντι σε ένα έμπειρο, καλά συντονισμένο, οπλισμένο με τεράστιες εξουσίες και κυρίως, αποφασισμένο να πάει μέχρι τέρμα την επίθεσή του ενάντια σε όλες και όλους εμάς που αποτελούμε τη συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνιών μας, εμείς δεν μπορούμε να έχουμε τη πολυτέλεια να αντισταθούμε χωριστά, ο καθένας στη γωνιά του.
Ας ενώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας σε ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα που αντιστέκεται και ας προσφέρουμε την υποστήριξή μας στην ελληνική Επιτροπή Αλήθειας του Δημοσίου Χρέους, δημιουργώντας ανάλογες επιτροπές λογιστικού ελέγχου του χρέους παντού όπου αυτό είναι δυνατό.
Ο αγώνας του ελληνικού λαού είναι και δικός αγώνας και η νίκη του θα είναι και δικιά μας νίκη καθώς η ισχύς μας βρίσκεται στην ενότητά μας!». 

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Οι καρτ ποστάλ που συγκλόνισαν την Ευρώπη


ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ


Δημοσίευση: εφημ. "δρόμος" Φύλλο 262 – 9/5/2015


Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα τα εργαστήρια ζαχαροπλαστικής και σοκολατοποιίας πολλών ευρωπαϊκών χωρών συνήθιζαν να τοποθετούν μέσα στις συσκευασίες των προϊόντων τους συλλεκτικές κάρτες καρτ ποστάλ (επιστολικά δελτάρια).
Οι καρτ ποστάλ αυτές είχαν διάφορα θέματα, εικόνες από τη φύση, άγρια ​​ζώα, ηγεμόνες του παρελθόντος, ιστορικά γεγονότα ή απλά διαφημίσεις.
Οι εταιρείες για να προωθήσουν τα προϊόντα τους δημιουργούσαν διαφορετικές ενότητες και έτσι οι συλλέκτες αγόραζαν συστηματικά τα γλυκά ή τα σοκολατάκια για να ολοκληρώσουν την συλλογή τους.
Το 1898, το Εργοστάσιο Σοκολατοποιίας «Chocolaterie d’Aiguebelle» τύπωσε 14 καρτ ποστάλ με θέμα τις σφαγές των Αρμενίων στην Οθωμανική Τουρκία την περίοδο 1895-96. Στην Παγκόσμια Έκθεση των Παρισίων το 1900 η συλλογή αυτή δημιούργησε αίσθηση και βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο.
Η συλλογή των 14 καρτ ποστάλ με τον γενικό τίτλο «Οι σφαγές των Αρμενίων» δεν δείχνουν μόνο τις σφαγές των Αρμενίων από τους Τούρκους και τους Κούρδους, αλλά και τις θηριωδίες σε βάρος άλλων χριστιανικών πληθυσμών και κληρικών διαφόρων χριστιανικών δογμάτων.

Μάικ Τσιλιγκιριάν,
περιοδικό «Αρμενικά» 
*φωτό άρθρου: Σφαγές στο Ηράκλειο της Κρήτης
Απομάκρυνση πτωμάτων στο Γαλατά
cart3
cart4-5
cart6 cart7 cart8 cart9 cart10
- δείτε: http://www.e-dromos.gr/oi-kart-postal-pou-sugklonisan-tin-europi/#sthash.mbx51uXv.dpuf

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Του αύριο το χτίσιμο

    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ο δρόμος   

Του αύριο το χτίσιμο

Του Μάρκου Δεληγιάννη
ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ

Σε είδα να κάθεσαι στη πλατείας τον καφενέ, το άγιο τσίπουρο να γεύεσαι. Η ματιά σου χαμένη στην περιπλάνηση, πέρα στου ουρανού τις στράτες. Είναι η ώρα που τα σύννεφα παίζω-γελούν, κυνηγώντας το ένα τ’ άλλο. Στάθηκα απέναντί σου. Το ταξίδι της σκέψης με όχημα το βλέμμα σου, απότομα διακόπηκε. Με κοίταξες και συγχρόνως ένα πλήθος ερωτηματικών απ’ του προσώπου σου την έκπληξη εκπορεύτηκαν. Ευθύς με πολιόρκησαν και μια άμεση απάντηση απαιτούσαν. Μύρια όσα, Γιατί, το είναι σου τριβέλιζαν. Και τότε, με φωνή καθάρια μου είπες:

Πάει καιρός, φίλε μου, που νιώθω, τις λέξεις, ναι αυτές τις λέξεις που με φροντίδα περίσσια τις φυλάγαμε για την ώρα την κατάλληλη, όταν θα σαλπίζαμε της φλεγόμενης καρδιάς μας το εμβατήριο, τώρα αυτές νεκρές κείτονται, από άγνωστο ιό προσβεβλημένες, πεθαμένες σαπίζουν στο στόμα μου. Φίλε μου, κι η φωνή σου ακούστηκε, τώρα, λίγο ραγισμένη να λέει, φοβάμαι μην και ξεχάσουμε τ’ όνομά μας, φοβάμαι μήπως και μοιάσουμε εκείνου του ποιητή που τρέμει στην ιδέα, ότι όλες οι λέξεις που γεννήθηκαν μες την ωδίνη της χειμωνιάτικης νύχτας, σύντομα, θα τον εγκαταλείψουν. Πρόσεξέ με, συνέχισες, αν τούτες τις κρίσιμες ημέρες και πάλι ματώσουν μαχαιρωμένα τ’ άστρα, που με τόσο πόνο, με τόση υπομονή, με τόση φροντίδα, στο θόλο της ψυχής μας, είχαμε κεντήσει, τότε ο μέσα μας ουρανός, αιμόφυρτος, σα σφαγείο θα γενεί. Και τότε πάλι ένδοξες κηδείες θα γιορτάζουμε και της θλίψης τραγούδια θα συνθέτουμε, και του ηττημένου τη γοητεία θα υμνούμε. Όχι, φίλε μου, οι άναρθρες κραυγές ποτέ δεν δείχνουν ποιόν ουρανό πρέπει να οδεύσουμε, ποιο άστρο ν’ ακολουθήσουμε. Πως απ’ τις αράχνες των σκοτεινών διαδρόμων του παρελθόντος θ’ απαλλαγούμε, θα ξελασπώσουμε; Μα, αν δεν κατεδαφίσουμε αυτόν τον άχρηστο λαβύρινθο, που μέσα του χάνεται η ματιά μας, διαλύονται οι λέξεις, τότε πως το αύριο θα χτίσουμε; Μήπως μ’ ένα πρόχειρο σκούπισμα, ή μ’ ένα ασβέστωμα; Όχι! Ας θυμηθούμε του Μαγιακόβσκι το στίχο: Το μέλλον δε θα ‘ρθει/ από μονάχο του, έτσι νέτο-σκέτο,/ αν δεν πάρουμε μέτρα/ κι εμείς.

Το αύριο δεν γεννιέται μεσ’ από τις πομπώδεις διακηρύξεις που εκφέρονται στις πλατείες χωρίς αντίκρισμα, αλλά μες’ στα κάθιδρα εργοτάξια, ξεπηδάει μεσ’ από της ρουτίνας την καθημερινότητα. Πόλεμος δεν είναι μόνο όταν το πολυβόλο κροταλίζει, αλλά κι όταν έντεχνα, οι άνθρωποι οι δικοί σου με λάδι τροφοδοτούν, του φόβου τη φωτιά.

Είκοσι τρεις μήνες πέρασαν από τότε που το μαύρο κάλυψε της ΕΡΤ την οθόνη. Οργή κι αγανάκτηση πλημμύρησε τις καρδιές μας. Μα οι άμεσα πληττόμενοι, οι απασχολούμενοι στο νευραλγικό τομέα της πληροφόρησης, πέρα από τον αγώνα που διεξήγαγαν για την επαναλειτουργία μιας τηλεόραση ανοιχτής, κτήμα του ελληνικού λαού, πολέμησαν για αξιοπρέπεια, αγωνίστηκαν για να μπορεί κανείς όρθιος να στέκεται. Παράλληλα, δε, έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να παράγουν αγαθά αυτοδιαχειριζόμενοι ένα πράγματι πολύ σημαντικό κομμάτι στο χώρο των ΜΜΕ. Και να που ήρθε η στιγμή, τη χαμηλοτάβανη ζωή μας να πλατύνουμε. Να σταματήσουμε, επιτέλους, την υποχώρηση των μεγάλων οραμάτων, που τώρα αποδεκατισμένα προσπαθούν αναχώματα να στήσουν, την επερχόμενη πλημμυρίδα του ιδιότυπου ολοκληρωτισμού ν’ αντιμετωπίσουν. Όμως, σήμερα μ’ έκπληξη περίσσια, εδώ σταμάτησες για λίγο, με κοίταξες με νόημα στα μάτια και συνέχισες, είδαμε το Δ.Σ. της ΕΡΤ, που πρόκειται να επαναλειτουργήσει, απ’ τον υπουργό να διορίζεται, λες και τίποτα δεν άλλαξε. Κι αλήθεια, ποιος είναι αυτός που επελέγη; Είναι αυτός που θα φέρει το καινούργιο που τόσο ανάγκη τόχει ο τόπος; Όχι, βέβαια, το αντίθετο συμβαίνει. Μα, φίλε μου, μήπως ξεχάσαμε τ’ όνομά μας; Μήπως η φωνή μας χάθηκε; Κάνουμε ησυχία μη τυχόν και την κοινωνία ξυπνήσουμε;

Φίλε μου, σου απάντησα, ο δρόμος τούτος γυρισμό δεν έχει. Το αύριο θα γεννηθεί όταν οι λέξεις πάψουν λέξεις να ‘ναι, γίνουν φωτιά.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Δημοσίευση: Φύλλο 265 – 29-30/5/2015
- δείτε: http://www.e-dromos.gr/tou-aurio-to-xtisimo/#sthash.wPVUhRx2.dpuf

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Βασίλης Ρώτας, πέρασαν 38 χρόνια που σαν σήμερα 30 Μάη του 1977 έφυγε από αυτόν τον κόσμο

ΡΕΘΥΜΝΟ



Είναι 38 χρόνια σήμερα, από τις 30 Μάη του 1977 που έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Ρώτας. Ένας από εκείνους τους ακέραιους κομμουνιστές, τους πνευματικούς ανθρώπους που έθεσαν ως κυρίαρχο της ζωής τους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σε εκείνους που αφοσιώθηκαν και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, στην πανανθρώπινη ιδεολογία που σταθερά και αποφασιστικά διδάσκει το ΚΚΕ. Εδωσε σκληρές μάχες, υποστήριξε τις αξίες, υπηρέτησε στον αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υποστηρίζοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.
"Μας κληροδότησε το «εγερτήριο τραγούδι του»", έγραψε η Σοφία Αδαμίδου στον "Ριζοσπάστη" το 2011, στα 34 χρόνια τότε της επετείου από το θάνατο του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και πνευματικού ανθρώπου:
«...Αϊντε, σε καρτεράν, μπάρμπα Βασίλη,
να ξαποστάσεις και να ξεδιψάσεις στην Πηγή των Αθανάτων,
αφήνοντας στον κόσμο το εγερτήριο λαϊκό σου τραγούδι
για τη μεγάλη μάχη της Ειρήνης»
γράφει στο ποίημά του «Ο μπάρμπα Βασίλης ο Αβασίλευτος», ο Γιάννης Ρίτσος, γραμμένο για το θάνατο του Βασίλη Ρώτα (1 Ιουνίου 1977).
Το παιδί απ' το Χιλιομόδι, στη μακριά και πολυτάραχη ζωή του, στάθηκε ένας πλήρης πνευματικός άνθρωπος, καλλιεργώντας όλα τα είδη του λόγου. Ποίηση, διηγηματογραφία, θέατρο, κριτική, δοκίμιο. Ενας ισόβιος πνευματικός στρατευμένος στην υπηρεσία της τέχνης και της παίδευσης του λαού για κοινωνική και πνευματική πρόοδο.

Ο Βασίλης Ρώτας ανήκει σε κείνους τους πνευματικούς ανθρώπους που έθεσαν ως κυρίαρχο της ζωής τους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σε εκείνους που αφοσιώθηκαν και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, στην πανανθρώπινη ιδεολογία που σταθερά και αποφασιστικά διδάσκει το ΚΚΕ. Εδωσε σκληρές μάχες, υποστήριξε τις αξίες, υπηρέτησε στον αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υποστηρίζοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.
Γεννήθηκε το 1889. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Ξεκίνησε να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό «Νουμάς» το 1908. Αρθρα, διηγήματα, κριτική θεάτρου και μαρτυρίες του δημοσιεύθηκαν στον παράνομο Τύπο στη διάρκεια της Κατοχής, στα «Ελεύθερα Νέα», στη «Βραδυνή», στην «Πρωία», στην «Εστία» και στο περιοδικό «Θέατρο» (1961-1965) και στον «Λαϊκό Λόγο» (1965-1967). Υπήρξε βασικός συνεργάτης του περιοδικού «Ελληνικά Γράμματα» και ίδρυσε μαζί με άλλους φοιτητές τη Φοιτητική Συντροφιά.

Στην πολιτιστική και ειδικά στη θεατρική δραστηριότητα που ανέπτυξε το ΕΑΜικό κίνημα, με την Παιδεία και την Τέχνη να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων προς την κοινωνική αλληλεγγύη και ισότητα, τη συλλογική και εθελοντική δράση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, η συμβολή του Βασίλη Ρώτα υπήρξε καθοριστική. Με σύμφωνο το ΕΑΜ, το 1942, ίδρυσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο, «νόμιμο καταφύγιο» για τους ΕΠΟΝίτες. Το θέατρο του Ρώτα έγινε βήμα προβληματισμού και συνειδητοποίησης, όπου νέοι μάθαιναν για το θέατρο και συμμετείχαν σε αντιστασιακές εκδηλώσεις, με παραστάσεις σε θέατρα, πλατείες, δρόμους, και κείμενα που εξύψωναν το λαϊκό φρόνημα, ενώ οι εισπράξεις πήγαιναν στο ταμείο του αγώνα.
Την ίδια εποχή, στην ελληνική επαρχία αναπτύσσεται ένα νέο είδος θεάτρου, που υπηρετεί τους σκοπούς του αντιστασιακού αγώνα. Το «Θέατρο του βουνού». Το καλοκαίρι του 1944 ο Βασίλης Ρώτας μεταφέρει το πνεύμα θεάτρου στα βουνά. Με υπόδειξη της ΠΕΕΑ ιδρύει το «Θεατρικό όμιλο της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας», ανταποκρινόμενος στο επίμονο αίτημα των αγωνιστών για θέατρο. Το θίασο αποτελούν επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά και ερασιτέχνες από τους αντάρτες. Μεταξύ αυτών, ο συγγραφέας Γεράσιμος Σταύρου, ο ηθοποιός Γιώργος Δήμας, οι Βάσης και Αννα Ξένου, ο Νικηφόρος Ρώτας, ο Αλ. Ξένος.
Αλλά παράλληλα και στη συνέχεια, στο νόμιμο και στον παράνομο Τύπο, ο Βασίλης Ρώτας με τα άρθρα του στηλίτευε και σάρκαζε τα κάλπικα, φώτιζε τον αναγνώστη, με σκοπό να βοηθήσει στην αυτοσυνείδησή του, να του γνωρίσει τις αληθινές αξίες της ζωής και της τέχνης. Εκείνος, ο τόσο μειλίχιος και γελαστός στις προσωπικές επαφές του, γινόταν βίαιος, σκληρός, ανελέητος, όταν έγραφε και πάλευε για ό,τι τον πονούσε.

Το θέατρο, ωστόσο, είχε την προτίμησή του. Σ' όλες τις εκφάνσεις του: σκηνική πράξη («Λαϊκό Θέατρο»), σκηνική διδαχή («Θεατρικό Σπουδαστήρι»), σκηνική κρίση (κριτικές μελέτες, άρθρα κλπ.). Εκεί επικέντρωνε τον περισσότερο δημιουργικό μόχθο του. Είτε με τα πρωτότυπα έργα του, είτε με τις μεταφράσεις του, είτε με τα δοκίμιά του. Και σ' όλα τα έργα του ιστορούσε και υμνούσε τους αγώνες των Ελλήνων για αποτίναξη των κάθε είδους «ζυγών», για αυτογνωσία, για αδέσμευτη σκέψη, αφίμωτη έκφραση, αδούλωτο βίο...
Σε πολλά έργα του, ακολούθησε τη μορφή και τη δομή της ελληνικής τραγωδίας (όπως στα «Ελληνικά Νιάτα», 1946) ή των σαιξπηρικών ιστορικών δραμάτων («Ρήγας Βελεστινλής», 1936, «Κολοκοτρώνης», 1955) ή, πάλι, του Θεάτρου των Σκιών («Καραγκιόζικα», 1955).

Τεράστια στάθηκε η προσφορά του Ρώτα στη μετάφραση Ελλήνων και ξένων κλασικών: Αριστοφάνη (Ορνιθες, Ειρήνη), Σίλλερ (Μαρία Στιούαρτ, Δον Κάρλος), Χάουπτμαν (Η Χανέλα πάει στον Παράδεισο, Ρόζα Μπερντ), Καλδερόν (Ο Δήμαρχος της Θαλαμέας), Τίρσο δε Μολίνα (Ο Δον Τζιλ με το πράσινο παταλόνι).
Αλλά ο μεγάλος άθλος του ήταν πως δόθηκε σύψυχα στη μετάφραση του σαιξπηρικού έργου και μπόρεσε ν' αποδώσει στη γλώσσα μας όλα τα δράματα, κωμωδίες, τραγωδίες του, όπως και όλα τα ποιήματα και σονέτα του. Από το 1927 ως τα τελευταία χρόνια του έστησε «ναόν περικαλλή», με την απόδοση των έργων του Σαίξπηρ, κρατώντας πιστά τη μορφή τους και με χυμώδη ποιητικό λόγο.
Την κατευθυντήρια γραμμή των μεταφράσεών του, την χάραξε στον Πρόλογο της Α' έκδοσης του Αμλετ (Εστία, 1938): «Πρώτον η ζωντανή γλώσσα, δεύτερον η ακρίβεια, τρίτον η πληρότητα και τέταρτον, αυτό που λίγοι μεταφραστές του Σαίξπηρ στα ελληνικά το 'χουν καταφέρει, το ύφος του μεγάλου ποιητή, ένα ύφος λαμπρό, ζωηρό, παιχνιδιάρικο, πλούσιο και γενναίο, σοφό και δυνατό, ρωμαλέο και ευκίνητο, αγαθό και ωραίο και προπαντός θεατρικό». Κι αυτή τη γραμμή ακολούθησε απαρέγκλιτα και γόνιμα ως το τέλος. Χάρη στον Ρώτα, το ελληνικό θέατρο και ο Ελληνας αναγνώστης κατέχουν πια το σύνολο του σαιξπηρικού λόγου, ως ­ ένα άλλο μέγιστο «δώρημα» για δραματουργούς, μεταφραστές, ηθοποιούς, θεατές.

Ο Βασίλης Ρώτας πιστοποιούσε με όλο του το έργο ότι μια τέχνη που αδιαφορεί για τον ανθρώπινο πόνο και δε συμβάλλει στη δημιουργία ενός κόσμου καλύτερου, πολλές φορές, άθελά της, λειτουργεί σύμφωνα με τις επιταγές της μειοψηφίας των κοινωνικά προνομιούχων. Ετσι και στην ποίησή του.
Αρκετά ποιήματά του είναι αφιερωμένα στη θυσία επώνυμων αγωνιστών, όπως το ποίημα «Ηλέχτρα», κατάλληλο και για εφήβους και νέους (ιδιαίτερα για μαθητές Λυκείου), που είναι αφιερωμένο στη θυσία της ηρωίδας της Εθνικής Αντίστασης, Ηλέκτρας Αποστόλου (...) «Και τώρα οι δυο μας,/ Ηλέχτρα./ Εμείς οι δυο/ κλεισμένοι εδώ,/ να η ζωή κι ο κόσμος./ Σε λεν Ηλέχτρα,/ με λεν Καθρέφτη./ Εσύ 'σαι φως/ κι εγώ σκοτάδι/ και σε σβήνω./ Εσύ 'σαι θάρρος/ κι εγώ 'μαι φόβος/ και σε χτυπάω./ Εσύ 'σαι ελπίδα/ κι εγώ 'μαι αγκούσα/ και σε δαγκώνω./ Εσύ η χαρά/ κι εγώ 'μαι η θλίψη/ και σε πατάω./ Εσύ ομορφιά/ κι εγώ η ασκήμια/ και σε στραβώνω./ Εσύ 'σαι η αγνότη/ κι εγώ 'μαι ασέλγεια/ και σε μολέβω./ Εσύ τιμή/ κι εγώ ντροπή/ και σε λερώνω./ - Ανόητε δούλε,/ δεν ξέρεις τι 'σαι,/ ούτε τι κάνεις:/ το σκοτάδι δεν μπορεί/ να σβήσει το φως(...)».

(...) Στο ποίημα «Διακόσια παλικάρια» απεικονίζεται ποιητικά η εκτέλεση των διακοσίων πατριωτών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, την Πρωτομαγιά του 1942. «Μας πάνε για ντουφέκι/ χαράματα,/ κοιτάμε ένας τον άλλον/ κατάματα (...) Μας είδαν οι ραχούλες/ κι αντάριασαν,/ μας είδανε τα ουράνια/ και δάκρυσαν./ Μας είδαν οι διαβάτες/ οι πρωινοί,/ λιγοθυμιά τους ήρθε/ και συντριβή...Μας είδε ένα αηδόνι,/ Πρωτομαγιά,/ και λάλησε για ειρήνη/ και λευτεριά».
Αλλο ένα χαρακτηριστικό της προοσωπικότητάς του είναι ότι επί χούντας, σε μεγάλη ηλικία, συνελήφθη και σιδηροδέσμιος οδηγείτο στη Γυάρο. Ο υπολοχαγός που τον συνέλαβε του είπε θρασύτατα: «Ντροπή σου γέρο»! Και ο Ρώτας του αποκρίθηκε με περηφάνια: «Παιδί μου, μπορείς να με σκοτώσεις, να με κρίνεις όμως δεν μπορείς»!
Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6279157